Ο γάμος, ο έρωτας, η μουσική και τα χρόνια που θα μείνουν ροκ

3 χρόνια γάμου, 6 χρόνια, 15, 38...
Χρόνια γάμου, χρόνια που θα σε τρώω και θα με τρως, χρόνια που θα τα καταφέρουμε,
Χρόνια που θα αποτύχουμε, χρόνια που θα σ' αγαπώ και θα σε ζηλεύω,
Χρόνια που θα μ' αγαπάς και θα με υπομένεις.
Χρόνια που θα με κουβαλήσεις, χρόνια που θα σε κουβαλήσω.



Did I disappoint you
Or leave a bad taste in your mouth
You act like you never had love
And you want me to go without
Well it's too late tonight
To drag the past out into the light
We're one but we're not the same
We get to carry each other, carry each other.

Χρόνια που θα είναι όπως τα ονειρευτήκαμε, ή όχι.
Χρόνια που θα ζήσουμε μαζί, σαν να 'μαστε ο ένας για τον άλλον, ή όχι.
Χρόνια που θα μας αρκεί που είμαστε μαζί, ή δεν θα μας αρκεί.
Χρόνια που θα είσαι το όνειρο της ζωής μου, ή όχι.
Χρόνια που θα είμαι η πιο όμορφη γυναίκα -σου-, ή όχι.
Χρόνια, που πάνω στα σεντόνια -κάτι βραδιές- θα γίνεται τούτο το όχι ναι.



Μην πας μια μέρα στη δουλειά σου - μην πας,
δεν ζούμε, να δούμε αν αγαπιόμαστε - μην πας.
Μην πας,
τα ίδια έκανε, θυμάμαι, κι ο μπαμπάς,
μα εμένα τούτη η διαδοχή μ' έχει τρομάξει,
ποιος ξέρει άραγε
μ' αυτό που μ' αγαπάς
πιο άλλο όνειρο ζωής έχεις ξεγράψει;

Ξεκίνησε κάποτε μια ρουλέτα να γυρνάει, έπεσε και μια μπίλια στη στροφή, να γυρνάει.
Έσκασε ένας έρωτας -τυχαίος ήταν, καθόλου προμελετημένος- μπρος στο πρόσωπό μου, σαν γκαζιά έσκασε, σαν ροκιά έσκασε...
κι ύστερα άρχισαν να περνούν τα χρόνια.
3 χρόνια γάμου, 6 χρόνια, 15, 38...



"Κι αυτό το μαύρο των ματιών σου; Πού να το χωρέσω αυτό το μαύρο; Σκοτεινιάζει τη θλίψη μου, αγάπη μου. Σε θέλω, σε θέλω, μ’ ακούς; Σε θέλω.
Είσαι όμορφος αγάπη μου. Πολύ.
Όμορφος.
Σαν τον αγριότερο πόθο μου, όμορφος.
Σαν την πιο τρελή νύχτα που ‘χω ζήσει, όμορφος.
Τα βρεγμένα μαλλιά σου, σαν την Ασκληπιού και την Ιπποκράτους, όταν βρέχει, με χαράζουν, με τρελαίνουν. Και φωτίζουν όλες οι αντανακλάσεις των πόθων σου το μέσα μου. Τί έλεγα;
Όμορφος.
Σαν τον άντρα των ονείρων μου, όμορφος.
Μελαχροινός με τις αντιθέσεις, με τη σκληράδα που διακατέχει μόνο ό,τι είναι άγριο. Τρελά άγριο.
Δ.Θ."

Μην ξεχάσεις μόνο.
Τη ρουλέτα και το ροκ που παίζουν τα μάτια σου...