9.3.09

Έρχεται η άνοιξη και ίσως την πατήσουμε

[Πρώτη ιστορία του παιχνιδιού «Πες μου μια ιστορία, δίχως τέλος»]

Την λενε Δημητρα....

Κάποτε μέναμε πάλι σε μονοκατοικία.

Στον διπλανό κήπο άνθιζε, κάθε άνοιξη, μια κορομηλιά.
Κρεμιόμουνα στα κάγκελα, ίσα για να μ’ αγγίξουν.
Λευκά ανθάκια της αγνότητας
με ‘κείνο τ’ άρωμα, που μ’ άλλαζε την υπόσταση.
Ήταν ο τρίτος μου έρωτας και –κάθε άνοιξη- με αγρίευε.

Πιο πέρα πετούσαν τα αεροπλάνα, στον ουρανό του σούρουπου.
Μικρές λευκές γραμμές, σε νοητή ανηφόρα.
Κάθε άνοιξη, έμοιαζαν να απογειώνονται, την ίδια ακριβώς ώρα.
Κι ήταν σαν να σήκωναν ένα τολμηρό, γεμάτο φόρα αεράκι.
Ήταν ο δεύτερός μου έρωτας και -κάθε άνοιξη- ένιωθα στάσιμη.

Την άνοιξη βγαίναν γύρα και τα ‘ρσενικά.
Ο πρώτος έρωτας. Tελειωτικός και ατελείωτος.
Πάντοτε υπήρχε κι ένας. Έφτανε δεν έφτανε, τελικά.
Μαλλιά ατίθασα, μυρωδιά κυκλωτική, ανάσα αγριευτική.
Το απόλυτο είδος.
Μπορούσα απλά να τους εισπνεύσω και να εξαφανιστούν.
Ο πρώτος έρωτας. Tελειωτικός και ατελείωτος.

Έρχεται η άνοιξη.
Δεν θα φοβηθώ, είναι σίγουρο.
Θα είμαι έτοιμη.
Τόσες άνοιξες περάσαν
και ξέρω πια.
Θα ανθίζουν οι κορομηλιές, θα πετούν τα αεροπλάνα, θα γυρνούν τα ‘ρσενικά.
Και εγώ -κάθε φορά- αγριεμένη και στάσιμη
θα ξέρω πως δεν φτάνει.

Γιατί κάθε μια άνοιξη που έρχεται
το ίδιο πράγμα λέει,
ο έρωτας πάντα βρίσκεται
σ’ ό,τι δεν μας ανήκει.


----------------------
Σκοπός και οδηγίες του παιχνιδιού

"Πες μου μια ιστορία, δίχως τέλος" - Σκοπός και οδηγίες παιχνιδιού


Εδώ και λίγο καιρό, μαζί με κάποιους μπλογκόφιλους, σκεφτήκαμε να ξεκινήσουμε ένα παιχνίδι που θα είναι δημιουργικό, που θα μας δώσει την ευκαιρία να γνωρίσουμε νέα blogs και βέβαια θα μας προκαλέσει να τρέξουμε έναν γύρο στον αγώνα «Πες μου μια ιστορία, δίχως τέλος», παίρνοντας τη σκυτάλη –και στην ουσία, την έμπνευση- από κάποιον άλλον blogger.

Σκοπός του παιχνιδιού είναι να γράψει ο καθένας μας μια «ιστορία», για όποιο θέμα βρίσκει ενδιαφέρον, χωρίς να υπάρχει κάτι να τον περιορίζει, στο θέμα ή στο ύφος γραφής. Μια ιστορία για ό,τι τον εμπνέει ή τον συγκινεί, με την προϋπόθεση να ξεκινήσει το post του με την τελευταία πρόταση του προηγούμενου παίκτη. Με αυτόν τρόπο, θα καταφέρουμε να δημιουργήσουμε μια σειρά από μοναδικές «ιστορίες» όπου θα συνδέεται η μία με την άλλη με μία πρόταση.

Έτσι, λοιπόν, όποιος αναγνώστης βρει ενδιαφέρον είτε σε ολόκληρο το post είτε στην τελευταία πρόταση/σκυτάλη ενός παίκτη, μπορεί να την πάρει και με αυτή να ξεκινήσει στο δικό του blog την δική του «ιστορία».
Στο χώρο των comments θα πρέπει να δηλώσει αρχικά ότι παραλαμβάνει την σκυτάλη αλλά και σε ποιο blog θα βρούμε τη συνέχεια της «ιστορίας».
Οι «ιστορίες» μπορούν να έχουν οποιοδήποτε θέμα, χωρίς να χρειάζεται η μία να είναι συνέχεια της άλλης, και το μόνο που θα τις συνδέει θα είναι η πρόταση/σκυτάλη.
Επίσης, στο ξεκίνημα του κάθε post, θα πρέπει να αναφέρεται η πρόσταση Συνέχεια του παιχνιδιού «Πες μου μια ιστορία, δίχως τέλος» από το blog Χ (δημιουργώντας link από το post που που πάρθηκε η σκυτάλη), ώστε όποιος ενδιαφέρεται να μπορεί να ανατρέξει στις προηγούμενες ιστορίες.
Ο παίχτης που έχει πάρει τη σκυτάλη -
αν στο blog του εγκρίνει τα comments των αναγνωστών πριν τα ανεβάσει- για όσο καιρό την έχει (μέχρι δηλαδή κάποιος άλλος δηλώσει στα comments του ενδιαφέρον) καλό θα ήταν να το απενεργοποιήσει, για να μπορεί άμεσα να δηλωθεί ενδιαφέρον από τον επόμενο ενδιαφερόμενο.
Κλείνοντας, απαραίτητη προϋπόθεση είναι, στο τέλος κάθε post να υπάρχει η πρόταση Σκοπός και οδηγίες του παιχνιδιού, το οποίο θα πρέπει να μετατρέπεται σε link με την παρακάτω διεύθυνση:
http://tinyurl.com/dggqkn, προκειμένου κάθε αναγνώστης να έχει τη δυνατότητα να μάθει το σκοπό και τους όρους του παιχνιδιού.

Ελπίζω να διασκεδάσετε και να γνωρίσετε νέους ανθρώπους και νέα blogs. Σας αφήνω, γιατί πρέπει να αρχίσω να τρέχω, μέχρι να δω στον ορίζοντα τον πρώτο που θα πάρει την σκυτάλη μου.